Το Σκοπευτήριο θα παραμείνει κλειστό λόγου αντικειμενικών δυσκολιών του δήμου!!
Ώρες Λειτουργιάς Σκοπευτηρίου Φήκης Τρικάλων
- Δευτέρα κλειστό (εκτός από αργίες)
- Τρίτη 12μμ – 8μμΤ
- ετάρτη 12μμ – 8μμ
- Πέμπτη 12μμ – 8μμ
- Παρασκευή 12μμ – 8μμ
- Σάββατο 9πμ – 8μμ
- Κυριακή 9πμ – 8μμ
Το Σκοπευτήριο φήκης δέχεται διαφημίσεις , το κόστος θα είναι 50 ευρώ για ένα χρόνο.
Τα ολυμπιακά αθλήματα της Σκοποβολής είναι το Trap, Skeet, Sportin Οι νέοι κανονισμοί του TRAP και οι αλλαγές του.
Βάσει των νέων κανονισμών που θα ισχύουν από 01/01/2013 έχουμε εννέα καινούργια σχήματα στο TRAP, στα οποία έχουν αλλάξει τα πολύ χαμηλά και πολύ υψηλά ύψη καθώς και αλλαγές στις γωνίες των μηχανών π.χ. η μηχανή Νο 3 στο βατήρα 1 δεν εκτοξεύει αριστερούς δίσκους με γωνία 45 μοιρών και η μηχανή Νο 13 δεξιούς δίσκους με γωνία 45 μοιρών.
ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΙ TRAP 2013
Μετά από την ολοκλήρωση του αγώνα 125 δίσκων (5 πούλες επί 25 δίσκους) πρέπει να έχουμε κατάταξη για τους έξι κορυφαίους αθλητές του αγώνα, οιοποίοι θα αγωνισθούν στον ημιτελικό (semi final) των 15 δίσκων, χρησιμοποιώντας ένα φυσίγγι και έχοντας άδεια την άλλη κάνη. Αν υπάρχουν ισοπαλίες για την κατάταξη αυτή έχουμε shoot-off. Η επιλογή της σειράς των αθλητών για το shoot-off θα γίνει με κλήρωση και στο shoot-off θα χρησιμοποιηθούν οι πέντε βατήρες του trap. Ο πρώτος αθλητής που έχει κληρωθεί ξεκινάει από τον βατήρα ένα και από πίσω του ακολουθούν οι υπόλοιποι. Δεν δείχνουμε το δίσκο γιατί η εμφάνιση των δίσκων στο shoot-off είναι τυχαία (random) δηλαδή οι επόμενοι αθλητές θα ρίξουν διαφορετικούς ή και ίδιους δίσκους. Αν μετά από το βατήρα ένα έχουμε ισοπαλίες και δεν έχει καθοριστεί η εξάδα του ημιτελικού συνεχίζουν οιαθλητές το shoot-off στους επόμενους βατήρες μέχρι την ολοκλήρωση όλης της ομάδας του ημιτελικού.
Αφού καθοριστούν οι έξι αθλητές του ημιτελικού αυτοί βάσει της κατάταξης του αγώνα 125 δίσκων(qualification) παίρνουν νέους αριθμούς (bib numbers) από το 1 έως το 6 δηλαδή ο αθλητής με την καλύτερη επίδοση θα πάρει το νούμερο έξι και θα ρίξει τελευταίος στη σειρά του ημιτελικού ενώ ο αθλητής με την χειρότερη επίδοση θα πάρει το νούμερο ένα και θα ρίξει πρώτος, αν υπάρξουν ισοβαθμίες μεταξύ των αθλητών σε αυτούς εφαρμόζεται ο κανονισμός count back.
Ο ημιτελικός (semi final) 15 δίσκων ξεκινά με μηδενικό σκορ για όλους τους αθλητές και γίνεται στους βατήρες 2,3,4, για να καθορισθούν οι τέσσερεις κορυφαίοι αθλητές ανά ζεύγη(1ος 2ος και 3ος 4ος) έτσι ώστε να συμμετέχουν στους δύο τελικούς του αγώνα, δηλαδή στον τελικό του χάλκινου μεταλλίου και στον τελικό του αργυρού και χρυσού μεταλλίου και να αποκλεισθούν δύο αθλητές που θα καταλάβουν την πέμπτη και έκτη θέση στην τελική κατάταξη του αγώνα. Πριν από την έναρξη του ημιτελικού γίνεται το μοναδικό test fire, μέχρι την ολοκλήρωση του αγώνα.
Ο αθλητής με νούμερο 1 μπαίνει στο βατήρα 2
Ο αθλητής με νούμερο 2 μπαίνει στο βατήρα 3
Ο αθλητής με νούμερο 3 μπαίνει στο βατήρα 4
Ο αθλητής με νούμερο 4 πίσω από τον αθλητή νούμερο 1
Ο αθλητής με νούμερο 5 πίσω από τον αθλητή νούμερο 2
Και ο αθλητής με νούμερο 6 πίσω από τον αθλητή νούμερο 3
Όπως φαίνεται στον παρακάτω πίνακα και δείχνει τις αλλαγές θέσεων των αθλητών.
2ος ΒΑΤΗΡΑΣ 3ος ΒΑΤΗΡΑΣ 4ος ΒΑΤΗΡΑΣ
1 bib no 2 bib no 3 bib no
4 bib no 5 bib no 6 bib no
3 bib no 1 bib no 2 bib no
6 bib no 4 bib no 5 bib no
2 bib no 3 bib no 1 bib no
5 bib no 6 bib no 4 bib no
Μετά την ολοκλήρωση 3 δίσκων κάθε αθλητή Έχουμε κενό 15 sec Για αναγγελίααποτελέσματοςαπό εκφωνητή
Επανάληψη της παραπάνω διάταξης των αθλητών
Πέντε φορές για την συμπλήρωση των δεκαπέντε δίσκων.
. . .
. . .
. . .
1 bib no 2 bib no 3 bib no
4 bib no 5 bib no 6 bib no
3 bib no 1 bib no 2 bib no
6 bib no 4 bib no 5 bib no
2 bib no 3 bib no 1 bib no
5 bib no 6 bib no 4 bib no
Αναγγελία τελικού αποτελέσματος από εκφωνητή
Κάθε αθλητής του ημιτελικού θα περάσει από κάθε βατήρα πέντε φορές έτσι ώστε σε όλη τη διάρκεια τουημιτελικού να ρίξει με τυχαία εμφάνιση δίσκων δύο δεξιά, δύο αριστερά και ένα ίσιο σε όλους τους βατήρεςτου ημιτελικού. Αν μετά την ολοκλήρωση του ημιτελικού, δεν καθορισθούν οι τέσσερεις κορυφαίοι αθλητές ανά ζεύγη δηλαδή ο πρώτος με το δεύτερο αθλητή, ο τρίτος με τον τέταρτο και δεν αποκλεισθούν οι δύο τελευταίοι αθλητές, έχουμε shoot-off. Το shoot-off μετά τον ημιτελικό γίνεται όπως θα αναφέρουμε παρακάτω: Οι αθλητές οι οποίοι ισοβαθμούν για να καθορισθεί η όποια θέση τους, διατηρούν τους ίδιους αριθμούς (bib no),οι οποίοι δείχνουν ποιος αθλητής θα ρίξει πρώτος και ποιοι θα ακολουθήσουν. Ο αθλητής με μικρότερο bib no ρίχνει πρώτος και ο αθλητής με το μεγαλύτερο bib no τελευταίος. Στο shoot-off (μετά τον ημιτελικό) χρησιμοποιούνται οι βατήρες 2,3,4. όλοι οι αθλητές ξεκινούν από τον βατήρα νούμερο 2 και ο αθλητής με τον μικρότερο bib no ρίχνει σε τυχαίο δίσκο, ο οποίος δεν έχει επιδειχθεί. Όλοι οι επόμενοι αθλητές ρίχνουν σε τυχαίους δίσκους (ίδιους ή διαφορετικούς). Αφού ολοκληρωθεί ο βατήρας 2 και υπάρχουν ισοβαθμίες με την ίδια σειρά αθλητών συνεχίζουμε στους επόμενους βατήρες. Μετά τα shoot-off, όπου είναι αναγκαία, πρέπει να αποκλεισθούν οι αθλητές με κατάταξη 5 και 6 που σε περίπτωση ισοβαθμίας για την τελική τους κατάταξη χρησιμοποιείται το αποτέλεσμά τους από τον αγώνα 125 δίσκων και αν και εκεί ισοβαθμούν εφαρμόζεται ο κανονισμός count back. Όλοι οι αθλητές που θα συμμετέχουν στους δύο τελικούς ξεκινούν με μηδενικό σκορ. Το ζευγάρι των αθλητών με κατάταξη τρίτου-τέταρτου ξεκινά τον τελικό του χάλκινου μεταλλίου (bronze final) 15 δίσκων στους βατήρες 2,3,4. ο αθλητής με το μικρότερο bib no ρίχνει πρώτος στο βατήρα 2 και ο αθλητής με το μεγαλύτερο bib no ρίχνει δεύτερος στο βατήρα 3 και ακολουθούν κυκλική εναλλαγή έτσι ώστε να ολοκληρωθεί ο τελικός για το χάλκινο μετάλλιο. Αν μετά την ολοκλήρωση του χάλκινου τελικού υπάρχει ισοβαθμία εφαρμόζεται shoot-off όπως περιγράψαμε παραπάνω. Αφού καθορισθεί ο χάλκινος νικητής ξεκινά ο τελικός 15 δίσκων για το χρυσό και αργυρό μετάλλιο (gold-silver final). Αν μετά τον τελικό υπάρξει ισοβαθμία έχουμε shoot-off, όπως παραπάνω. Οι νέοι κανονισμοί του SKEET και οι αλλαγές του.
Βάσει των νέων κανονισμών που θα ισχύουν από 01/01/2013 έχουμε αλλαγές στις αποστάσεις των δίσκων68 μ.+/- 1μ. καθώς και στην σειρά των βατήρων:
Βατήρες 1,2,3 όπως και παλαιότερα,
βατήρας 4 (δύο μονοί δίσκοι),
βατήρες 5,6,7 όπως και παλαιότερα,
βατήρας 4 (2 διπλοί δίσκοι) και τέλος,
βατήρας 8 όπως και παλαιότερα.
Καθορισμός της γραμμής για το skeet.
Σε επίσημους αγώνες από το 2013 στον έλεγχο εξοπλισμού που γίνεται πριν από κάθε αγώνα , αφού ελεγχθεί η γραμμή του skeet βάσει των κανονισμών της I.S.S.F. που ισχύουν η γραμμή αυτή θα σφραγίζεται με δύο μόνιμα clips της I.S.S.F. που θα φέρουν αριθμό, θα γίνει μέτρηση μήκους από την ραφήτου ώμου του γιλέκου του αθλητού στο σημείο που ακουμπά στο λαιμό. Για κάθε αθλητή συμπληρώνεται πιστοποιητικό που αναγράφει το όνομα του αθλητή τον αριθμό του clip το μετρηθέν μήκος και λοιπά στοιχεία όπως χώρα I.S.S.F Νο. Τα στοιχεία αυτά καταχωρούνται σε data base που θα χρησιμοποιείται από τους κριτές κάθε αγώνα.
Κάθε αθλητής πρέπει να φέρει πάντα το πιστοποιητικό αυτό και η απώλεια του σε τυχαίο έλεγχο έχει κόστος για επανέκδοσή του 20 ευρώ.
Θα υπάρχει τυχαίος έλεγχος αθλητών ή έλεγχος όπου υπάρχουν ενδείξεις αλλαγής. Κάθε αθλητής μπορεί να έχει πολλά ελεγμένα γιλέκα τα οποία πρέπει να προσέχει και δικαιολογίες όπως πλύσιμο κ.λ.π. δεν γίνονται δεκτές. αν σε κάθε άλλη περίπτωση αλλάξουν οι όποιες διαστάσεις που αφορούν τον αθλητή αυτός οφείλει να πάει για επανέλεγχο και επανακαθορισμό της γραμμής skeet σε οποιοδήποτε επίσημο αγώνα.
ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΙ SKEET 2013
Μετά από την ολοκλήρωση του αγώνα 125 δίσκων(5 πούλες επί 25 δίσκους) πρέπει να έχουμε κατάταξη για τους έξι κορυφαίους αθλητές του αγώνα οι οποίοι θα αγωνισθούν στον ημιτελικό (semi final) των 16 δίσκων. Αν υπάρχουν ισοπαλίες για την κατάταξη αυτήν έχουμε shoot-off. Η επιλογή της σειράς των αθλητών για το shoot-off θα γίνει με κλήρωση και στο shoot-off θα χρησιμοποιηθεί ο βατήρας 4 του skeet. Ο πρώτος αθλητής που έχει κληρωθεί ξεκινάει από τον βατήρα 4 ρίχνοντας ένα κανονικό διπλό και οι υπόλοιποι ακολουθούν, αν υπάρξει ισοβαθμία συνεχίζουν με ανάποδο διπλό έτσι ώστε να έχουμε επιλογή έξι αθλητών για να συμμετέχουν στον ημιτελικό (semi final). Αφού καθοριστούν οι έξι αθλητές του ημιτελικού αυτοί βάσει της κατάταξης του αγώνα 125 δίσκων(qualification) παίρνουν νέους αριθμούς (bib numbers) από το 1 έως το 6 δηλαδή ο αθλητής με την καλύτερη επίδοση θα πάρει το νούμερο έξι και θα ρίξει τελευταίος στη σειρά του ημιτελικού ενώ ο αθλητής με την χειρότερη επίδοση θα πάρει το νούμερο ένα και θα ρίξει πρώτος, αν υπάρξουν ισοβαθμίες μεταξύ των αθλητών σε αυτούς εφαρμόζεται ο κανονισμός count back. Όλοι οι αθλητές ξεκινούν με μηδενικό σκορ σε κάθε διαδικασία που ακολουθεί παρακάτω. Πριν από την έναρξη του ημιτελικού γίνεται το μοναδικό test fire, μέχρι την ολοκλήρωση του αγώνα. O ημιτελικός semi final 16 δίσκων γίνεται στους βατήρες 3,4,5,4 κάθε αθλητής ανάλογα με το bib no ρίχνει σε κάθε βατήρα ένα κανονικό διπλό και ένα ανάποδο διπλό (δηλαδή τέσσερεις δίσκους σε κάθε βατήρα). Αν μετά την ολοκλήρωση του ημιτελικού, δεν καθορισθούν οι τέσσερεις κορυφαίοι αθλητές ανά ζεύγη δηλαδή ο πρώτος με το δεύτερο αθλητή, ο τρίτος με τον τέταρτο και δεν αποκλεισθούν οι δύο τελευταίοι αθλητές, έχουμε shoot-off. Το shoot-off μετά τον ημιτελικό γίνεται όπως θα αναφέρουμε παρακάτω: Οι αθλητές οι οποίοι ισοβαθμούν για να καθορισθεί η όποια θέση τους, διατηρούν τους ίδιους αριθμούς (bib no),οι οποίοι δείχνουν ποιος αθλητής θα ρίξει πρώτος και ποιοι θα ακολουθήσουν. Ο αθλητής με μικρότερο bib no ρίχνει πρώτος και ο αθλητής με το μεγαλύτερο bib no τελευταίος. Χρησιμοποιούμε τους βατήρες 3,4,5,3….κ.λ.π. όλοι οι αθλητές με τη σειρά των bib no ρίχνουν πρώτα στον βατήρα 3 ένα κανονικό διπλό, αν δεν υπάρξει κατάταξη συνεχίζουμε με ένα ανάποδο διπλό στον ίδιο βατήρα. Μετά ρίχνουν όπως και προηγουμένως στο βατήρα 4, αν χρειαστεί στο βατήρα 5 και μετά από την αρχή στο βατήρα 3 κ.λ.π.. Μετά τα shoot-off, όπου είναι αναγκαία, πρέπει να αποκλεισθούν οι αθλητές με κατάταξη 5 και 6 που σε περίπτωση ισοβαθμίας για την τελική τους κατάταξη χρησιμοποιείται το αποτέλεσμά τους από τον αγώνα 125 δίσκων και αν και εκεί ισοβαθμούν εφαρμόζεται ο κανονισμός count back. Όλοι οι αθλητές που θα συμμετέχουν στους δύο τελικούς ξεκινούν με μηδενικό σκορ. Το ζευγάρι των αθλητών με κατάταξη τρίτου-τέταρτου ξεκινά τον τελικό του χάλκινου μεταλλίου (bronze final) 16 δίσκων στους βατήρες 3,4,5,4. κάθε αθλητής ανάλογα με το bib no ρίχνει σε κάθε βατήρα ένα κανονικό διπλό και ένα ανάποδο διπλό (δηλαδή τέσσερεις δίσκους σε κάθε βατήρα). Ο αθλητής με το μικρότερο bib no ρίχνει πρώτος στο βατήρα 3 έτσι ώστε να ολοκληρωθεί ο τελικός για το χάλκινο μετάλλιο. Αν μετά την ολοκλήρωση του χάλκινου τελικού υπάρχει ισοβαθμία εφαρμόζεται shoot-off όπως περιγράψαμε παραπάνω. Αφού καθορισθεί ο χάλκινος νικητής ξεκινά ο τελικός 16 δίσκων για το χρυσό και αργυρό μετάλλιο (gold-silver final). Αν μετά τον τελικό υπάρξει ισοβαθμία έχουμε shoot-off, όπως παραπάνω. Λίγα λόγια για το TRAP και οι παλιοί κανονισμοί.
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν την γνωριμία των ολυμπιακών αγωνισμάτων της σκοποβολής με το τραπ, μιας και είναι το δημοφιλέστερο ολυμπιακό αγώνισμα πήλινου δίσκου στον κόσμο. Αναφέρεται δε ως «ο βασιλιάς των σκοπευτικών αγωνισμάτων».
Γενικά:
Το τραπ είναι ένα ιδιαίτερα τεχνικό αγώνισμα, που απαιτεί άριστο συγχρονισμό ματιών και χεριών, αντίληψη, ψυχραιμία και αποφασιστικότητα. Τα όπλα που χρησιμοποιούνται είναι υποχρεωτικά δίκαννα, αλληλεπίθετα, με μήκος κάννης συνήθως τα 76 εκατοστά και «στενά» τσοκαρίσματα, συνήθως 7/10 & 10/10, ή αλλιώς βελτιωμένο ντεμί και φουλ. Οι αγώνες του τραπ, αποτελούνται από 5 πούλες + 1 πούλα τελικού για τους άνδρες και 3 πούλες + 1 πούλα τελικού για τις γυναίκες. Δηλαδή οι άνδρες ρίχνουν 125 δίσκους και οι γυναίκες 75. Εξ ου και οι κωδικοποιημένες ονομασίες των αγωνισμάτων TR 125 και TR 75. Οι δίσκοι εμφανίζονται μέσα από μία υπόγεια τάφρο, που απέχει 15 μέτρα από τους βατήρες των σκοπευτών. 15 συνολικά μηχανές χρησιμοποιούνται, 3 ανά βατήρα, και ο σκοπευτής είναι υποχρεωμένος να ζητήσει τον δίσκο με το όπλο επωμισμένο. Επιτρέπονται δύο βολές ανά δίσκο, εκτός από τον τελικό ο οποίος διεξάγεται με ένα μόνο φυσίγγι στο όπλο. Όλες οι βολές είναι σε δίσκους απομακρυνόμενους (ταχύτατα) από τον σκοπευτή. Οι μηχανές είναι ρυθμισμένες να πετάνε τους δίσκους σε απόσταση 75 μέτρων σε συνθήκες άπνοιας. Ας δούμε όμως λίγα βασικά πράγματα για την πρώτη μας μέρα στους βατήρες του τραπ. Εθιμοτυπικά: Όταν πρόκειται να αρχίσει η πούλα, καταλαμβάνουμε τον βατήρα που μας υποδηλώνουν οι άλλοι σκοπευτές ή ο υπεύθυνος του σκοπευτηρίου. Κρατάμε το όπλο ανοικτό δίπλα στο σώμα μας, από την λαβή του, ενώ τα στόμια των καννών ακουμπάνε στον βατήρα ή στην άκρη του παπουτσιού μας. Παραμένουμε απόλυτα σιωπηλοί χωρίς περιττές κινήσεις που μπορούν να χαλάσουν την αυτοσυγκέντρωση των άλλων σκοπευτών και περιμένουμε την σειρά μας. Μέσα στις θαλάμες του όπλου είναι ήδη τοποθετημένα τα φυσίγγια, εφόσον το κρατάμε με τον τρόπο που σας προανέφερα. Μόλις πυροβολήσει και ο αμέσως προηγούμενος σκοπευτής από εμάς (αριστερά μας), σηκώνουμε το όπλο από την λαβή, το κλείνουμε χωρίς να γυρίσουν οι κάννες δεξιά ή αριστερά, επωμίζουμε, ζητάμε τον δίσκο, πυροβολούμε 1 ή 2 φορές, ανοίγουμε το όπλο προσέχοντας οι άδειοι κάλυκες να πέσουν μέσα στα ειδικά καλαθάκια, και ξαναπαίρνουμε την στάση αναμονής. Μόλις ρίξει ο επόμενος σκοπευτής, τότε μόνο μπορούμε να βγούμε από τον βατήρα και να σταθούμε πίσω και αριστερά του. Αυτός με την σειρά του θα κάνει το ίδιο μόλις ρίξει ο μεθεπόμενος, και τότε εμείς καταλαμβάνουμε την θέση του. Όταν πυροβολήσουμε και από τον πέμπτο βατήρα (τέρμα δεξιά), τότε ακολουθούμε το ημικυκλικό μονοπάτι πίσω από τους σκοπευτές για να καταλάβουμε την θέση στον βατήρα Νο1 με τον τρόπο που περιέγραψα. Όλη αυτή η εθιμοτυπία είναι πολύ σημαντική, ιδίως στο τραπ, και τηρώντας την, αυτομάτως κερδίζετε την αποδοχή των άλλων σκοπευτών. Τεχνική: Αντίθετα με άλλα αγωνίσματα, στο τραπ χρησιμοποιείται μία και μόνο τεχνική, αυτή του «swing through», με κάποιες μικρές διαφοροποιήσεις από σκοπευτή σε σκοπευτή, ανάλογα με τις ιδιομορφίες του. Η βασική τεχνική όμως, παραμένει η ίδια: Τα πέλματα των ποδιών σχηματίζουν μία γωνία 45 μοιρών και απέχουν μεταξύ τους όσο και οι ώμοι μας. Αν τα φανταστείτε σαν ωροδείκτες, τότε το αριστερό δείχνει 12:30 και το δεξί 02:30 (θεωρώντας την κατεύθυνση που βγαίνει ο δίσκος την 12:00). Αυτά ισχύουν για τους δεξιόχειρες σκοπευτές, οι αριστερόχειρες απλά αντιστρέψτε την στάση. Τα πόδια δεν είναι λυγισμένα αλλά ούτε και τεντωμένα, είναι σε μία φυσική στάση ορθοστασίας, με την διαφορά ότι το βάρος μας διανέμεται 60% στο αριστερό πόδι και το 40% στο δεξί (μιλάω πάντα για δεξιόχειρες). Το δε σώμα γέρνει ελαφρά προς τα εμπρός, ούτως ώστε η μύτη μας να βρίσκεται στην κατακόρυφο του μεγάλου δάχτυλου του αριστερού μας ποδιού. Η επώμιση γίνεται με αργή κίνηση. Το όπλο ανεβαίνει για να συναντήσει το ζυγωματικό και το πέλμα του όπλου φωλιάζει μέσα στον ώμο μας. Χαμηλώνουμε αργά τις κάννες και τις σταθεροποιούμε λίγο κάτω από το χείλος της τάφρου, από όπου εμφανίζονται τα πιάτα. Το σημείο αυτό μπορείτε αργότερα με πειραματισμούς να το διαμορφώσετε όπως σας βολεύει καλύτερα. Αφού συγκεντρωθούμε, καλούμε τον δίσκο με έναν δυνατό και ευκρινή ήχο (ο, α, ατ,). Μόλις εμφανιστεί ο δίσκος, πριν κουνηθεί το όπλο, πρώτα τα μάτια τον εστιάζουν όσο το δυνατόν γρηγορότερα, και αφού “κλειδώσουμε” οπτικά επάνω του, τότε ξεκινάμε την κίνηση μας οδηγώντας τις κάννες μας με τους ώμους προς την πορεία του πιάτου και την στιγμή που το όπλο φτάνει τον δίσκο, τραβάμε ακαριαία την σκανδάλη, συνεχίζοντας ταυτόχρονα την κίνηση του όπλου. Είναι θεμελιώδους σημασίας η τέλεια εστίαση στον δίσκο πριν κουνηθεί το όπλο. Μπορεί αρχικά να φαίνεται ότι σπαταλάμε κάποια πολύτιμα εκατοστά δευτερολέπτου, αλλά ουσιαστικά η κίνηση είναι εξίσου γρήγορη, αν όχι γρηγορότερη, αφού έχουμε δώσει στον εγκέφαλο μέσω των ματιών τις ακριβώς σωστές συντεταγμένες του στόχου, με αποτέλεσμα η κίνηση του όπλου να είναι λιτή, γλυκιά και απολύτως ακριβής. Απαραίτητη προϋπόθεση το μάγουλο να παραμείνει «κολλημένο» στο κοντάκι χωρίς να σηκώνουμε το κεφάλι για να «κρυφοκοιτάξουμε». Όπως λένε και οι Αμερικάνοι “eye on the target and head on the stock”. Έχουμε δικαίωμα για δύο φυσίγγια ανά δίσκο, αλλά επειδή ο χρόνος είναι ελάχιστος, δεν χωράνε σιγουρέματα στην δεύτερη ντουφεκιά. Πρέπει να “φύγει” κι αυτή όπως η πρώτη, πάνω στην κίνηση του όπλου. Πολύ σημαντικό είναι το “δέσιμο” του σκοπευτή με το όπλο του, η δε κίνηση του όπλου πρέπει να βγαίνει από την μέση και όχι από τα χέρια, καθοδηγούμενη όπως είπα από τους ώμους. Πολύ συχνά παρομοιάζουν αυτήν την κίνηση με τον πυργίσκο ενός τανκ. Τα πόδια παραμένουν σταθερά, το ίδιο και τα χέρια. Το μόνο που κινείται είναι η μέση. Πιστεύω ότι είναι μερικά χρήσιμα πράγματα που καλό είναι να γνωρίζει κανείς σαν εγκεφαλική προετοιμασία πριν πρωτοεπιχειρήσει να ρίξει τραπ. Όπως είδατε είναι μπόλικα όλα αυτά που πρέπει να τηρεί κάποιος και πιθανόν να πέσουν “μαζεμένα” σε κάποιον αρχάριο, αλλά δεν θα τον παρεξηγήσουν. Κανείς δεν γεννήθηκε έμπειρος. Καλή επιτυχία! Λίγα λόγια για το SKEET και οι παλιοί κανονισμοί.
Κατ’ αρχήν το σκητ είναι αγώνισμα σχετικό με τις κυνηγετικές ντουφεκιές. Αφορά γρήγορες και κοντινές βολές, σε μία ποικιλία από γωνίες, με έμφαση στις τραβέρσες. Οι δίσκοι εμφανίζονται με τυχαία χρονοκαθυστέρηση από το κάλεσμα του σκοπευτή, που ποικίλλει από 0 έως 3 δευτερόλεπτα. Επίσης, ο σκοπευτής ξεκινάει την κίνηση ανεπώμιστος, και μάλιστα με το κοντάκι του όπλου στο ύψος του ισχίου, σημείο που σημειώνεται με μία ταινία πάνω στο γιλέκο του. Ταυτόχρονα όμως, είναι και καθαρόαιμα τεχνικό αγώνισμα, με απαιτήσεις σωματικές, διανοητικές και ψυχολογικές.
Το stand που διεξάγεται το σκητ έχει σχήμα ημικυκλικό. Στα άκρα του ημικυκλίου υπάρχουν τα δύο “σπιτάκια”, τα οποία απέχουν μεταξύ τους 38 περίπου μέτρα. Το ψηλό σπιτάκι στα αριστερά ονομάζεται “pull” και το χαμηλό σπιτάκι δεξιά ονομάζεται “mark”. Τα σπιτάκια αυτά φιλοξενούν τις δυο μηχανές του σκητ, οι οποίες εκτοξεύουν τους δίσκους σε διασταυρούμενες πορείες. Οι σκοπευτές ρίχνουν από 8 βατήρες, οι οποίοι είναι τοποθετημένοι πάνω στο ημικύκλιο, εκτός από τον Νο8, που είναι ανάμεσα στα δύο σπιτάκια. Ο Νο1 και ο Νο7 είναι μπροστά στα σπιτάκια pull και mark αντίστοιχα.
Το μενού περιλαμβάνει 25 δίσκους, οι οποίοι μοιράζονται στους 8 βατήρες ως μονοί και διπλοί (ντουμπλέδες). Συγκεκριμένα, για το Ολυμπιακό σκητ που μας ενδιαφέρει, μιας και αυτή τη μορφή σκητ ρίχνουμε στην Ελλάδα, το μενού έχει ως εξής:
Βατήρας Νο 1: 1 μονό πιάτο pull & 1 ντουμπλές ξεκινώντας από το pull.
Βατήρας Νο 2: Το ίδιο με το Νο 1
Βατήρας Νο 3: Το ίδιο με το Νο 1 και Νο 2
Βατήρας Νο 4: 1 μονό pull, 1 μονό mark, 1 ντουμπλές ξεκινώντας από το pull και 1 ντουμπλές ξεκινώντας από το mark, σύνολο 6 δίσκοι.
Βατήρας Νο 5: 1 μονό mark & 1 ντουμπλές ξεκινώντας από το mark.
Βατήρας Νο 6: Το ίδιο με το Νο 5
Βατήρας Νο 7: 1 ντουμπλές ξεκινώντας από το mark.
Βατήρας Νο 8: 1 μονό pull & 1 μονό mark. Στον 8, τα πιάτα πρέπει να σπάσουν πριν περάσουν το σημαιάκι που μαρκάρει την μέση της απόστασης ανάμεσα στα δύο σπιτάκια.
Εθιμοτυπικά:
Σαφώς ευκολότερα εδώ τα πράγματα από το τραπ, και πιο ανάλαφρη η ατμόσφαιρα μέσα στο stand κατά την διάρκεια της πούλας. Οι σκοπευτές (6 στον αριθμό) ξεκινούν από τον βατήρα Νο 1. Ο πρώτος σκοπευτής μπαίνει στον βατήρα να ρίξει, ενώ οι υπόλοιποι είναι από πίσω του, εκτός βατήρα. Αφού ρίξει στους δίσκους του, μπαίνουν και οι υπόλοιποι ένας ένας με την σειρά τους, μέχρι να ρίξουν όλοι. Ύστερα, μετακινούνται στον επόμενο βατήρα, όπου επαναλαμβάνεται η ίδια διαδικασία. Προσοχή. Οι σκοπευτές που είτε μόλις έχουν ρίξει ή πρόκειται να ρίξουν σε έναν βατήρα, δεν κόβουν βόλτες μέσα στο stand, αλλά είναι συγκεντρωμένοι πίσω από τον σκοπευτή που βρίσκεται στον βατήρα. Επίσης, αυτές οι στιγμές αναμονής δεν ενδείκνυνται για κουτσομπολιά και κουβεντούλα, οφείλουμε στους συναθλητές μας σεβασμό , δηλαδή ησυχία. Τεχνική: Εδώ αρχίζουν τα δύσκολα. Λέγεται ότι το τραπ μαθαίνεται εύκολα, αλλά αφού το μάθεις έχεις διακυμάνσεις στην απόδοσή σου, ενώ το σκητ μαθαίνεται δύσκολα, αλλά ύστερα είναι εύκολο να κρατηθείς σε ένα αξιοπρεπές επίπεδο απόδοσης, με μικρές διακυμάνσεις. Παρ’ όλο που υπάρχει μία δόση αλήθειας, σηκώνει πολύ ανάλυση και σίγουρα δεν είναι επί του παρόντος. Θα συμφωνήσω πάντως στο πρώτο σκέλος, ότι δηλαδή το σκητ πράγματι μαθαίνεται δυσκολότερα. Κατ’ αρχήν, να διευκρινίσω ότι ενώ στο τραπ η τεχνική είναι μία, το swing through, στο σκητ τέτοιες απλουστεύσεις είναι άγνωστες. Το σκητ (μαζί με το σπόρτινγκ) προσφέρεται για να ευδοκιμήσουν όλες οι σκοπευτικές τεχνικές, με τόσες πολλές παραλλαγές μεταξύ τους, που πραγματικά είναι σπάνιο να βρεις δύο σκοπευτές που να ρίχνουν ακριβώς με τον ίδιο τρόπο. Οι τρεις βασικές τεχνικές είναι το swing through, το pull away και το maintained lead, ή αλλιώς sustained lead. Είναι όμως ευρέως αποδεκτό ότι η πλέον κατάλληλη τεχνική για υψηλά νούμερα στο ολυμπιακό σκητ, είναι το “maintained lead”. Με πολύ απλά λόγια, ο δίσκος δεν επιτρέπεται σε καμμία περίπτωση να περάσει μπροστά από το όπλο ή ακόμα και να το φτάσει. Ο σκοπευτής ξεκινάει ακαριαία την κίνησή του ταυτόχρονα με την εμφάνιση του δίσκου από την μηχανή, εστιάζει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα τον δίσκο και με μία απαλή επώμιση εισάγει τις κάννες του μπροστά από τον δίσκο, στην ακριβή προσκόπευση που χρειάζεται. Τη στιγμή που το κοντάκι κουμπώνει σφικτά στο ζυγωματικό, πατιέται χωρίς δισταγμό η σκανδάλη χωρίς φυσικά να σταματήσει η κίνηση του όπλου. Στους ντουμπλέδες, μετά το τράβηγμα της σκανδάλης στον πρώτο δίσκο, αντιστρέφεται γλυκά η κίνηση του όπλου με το σώμα, τα μάτια ψάχνουν και εστιάζουν τον δεύτερο δίσκο, το όπλο έρχεται ξανά στη σωστή προσκόπευση και πατιέται ξανά η σκανδάλη με το όπλο εν κινήσει. Όπως όλες οι τεχνικές, έτσι κι αυτή έχει πλεονεκτήματα και ελαττώματα. Το ελάττωμά της, ιδίως για αρχάριους σκοπευτές, είναι ο κίνδυνος να σταματήσει ο σκοπευτής την κίνηση του όπλου κατά τον πυροβολισμό, πράγμα που θα έχει σίγουρο αποτέλεσμα η ντουφεκιά να μείνει πίσω από τον στόχο. Ο δεύτερος κίνδυνος που παραφυλάει είναι να κουνηθούν τα χέρια ανεξάρτητα από τον κορμό, με αποτέλεσμα να ξεκολλήσει το κοντάκι από το μάγουλο, είτε στον οριζόντιο ή στον κάθετο άξονα, έτσι ώστε η εικόνα της προσκόπευσης να φαίνεται μεν σωστή αλλά να μην είναι. Προσφέρει όμως δύο μεγάλα πλεονεκτήματα, πολύ χρήσιμα για το σκητ. Πρώτον, ο σκοπευτής μπορεί να επιλέξει το σημείο που θα σπάσει το δίσκο με σχετική ευκολία, και δεύτερον, απομνημονεύει και εφαρμόζει με ακρίβεια τις πραγματικές προσκοπεύσεις που απαιτούνται σε κάθε βατήρα. Στρατηγική: Ναι, καλά ακούσατε. Το σκητ, πέρα από αγώνισμα τεχνικής επιδεξιότητας, είναι και αγώνισμα στρατηγικής. Όπως στο γαλλικό μπιλιάρδο πρέπει όχι μόνο να γίνει καραμπόλα, αλλά και να σταματήσει η μπίλια σε τέτοιο σημείο, ώστε να “στηθεί” και η επόμενη καραμπόλα, έτσι και στο σκητ, δεν αρκεί να σπάσει ο δίσκος σε ένα οποιοδήποτε σημείο, αλλά να σπάσει σε προκαθορισμένο σημείο που θα επιτρέψει στο σκοπευτή να έχει απόλυτο έλεγχο και στο δεύτερο πιάτο του ντουμπλέ. Πολλοί σκοπευτές χρησιμοποιούν το maintained lead στο πρώτο πιάτο του ντουμπλέ, αλλά λόγω κακής εφαρμογής του αργούν, με αποτέλεσμα να μην έχουν αρκετό χρόνο για το δεύτερο δίσκο, το οποίο ύστερα κυνηγάνε απελπισμένα για να το σπάσουν με swing through. Αυτό φυσικά είναι λάθος, πολλές φορές όμως αναπόφευκτο. Και οι δύο δίσκοι πρέπει κανονικά να σπάσουν με την ίδια ακριβώς τεχνική, και κυρίως σε προκαθορισμένα σημεία που εντάσσονται μέσα στην “ζώνη ελέγχου” του σκοπευτή, μία ζώνη δηλαδή στο οπτικό πεδίο του, όπου ο σκοπευτής “δουλεύει” με συγκεκριμένο τρόπο και οικονομία κινήσεων, χωρίς να κυνηγάει τους δίσκους σε όλο το stand. Επιγραμματικά τα σημαντικότερα στοιχεία είναι: Άμεση εκκίνηση επώμισης, στροφή με ολόκληρο τον κορμό, έντονη εστίαση στο δίσκο, καλό κούμπωμα στο κοντάκι και ακαριαίο πάτημα της σκανδάλης. Είναι πραγματικά “μαγικό” να βλέπεις πόσα πράγματα έχει τον χρόνο να αναλύσει ο ανθρώπινος εγκέφαλος σε 5/10 του δευτερολέπτου (τόσο διαρκεί μία κλασική τουφεκιά του skeet) και με πόση ακρίβεια μαθαίνει να υπακούει το ανθρώπινο σώμα. Βέβαια, αυτά έρχονται με τον καιρό και κυρίως με ποιοτική προπόνηση, θέληση, υπομονή και πειθαρχία. Στο τέλος, ο έμπειρος αθλητής μοιάζει περισσότερο με χορευτή που εκτελεί αβίαστα μία όμορφη χορογραφία, γεμάτη αρμονία και χάρη, παρά με σκοπευτή. Καλή επιτυχία!
SPORTIN
Το Sportin είναι για τους κυνηγούς. Η μια πούλα έχει 25 πιάτα, υπάρχουν 5 βατήρες, ο κάθε ένας βατήρας έχει 5 πιάτα.
Τα πιάτα είναι ως εξής:
1) Το πρώτο πιάτο είναι το παπί!
2) Το δεύτερο πιάτο είναι ο λαγός!
3) Το τρίτο πιάτο είναι η μπεκάτσα!
4) Το τέταρτο είναι το ορτύκι!
5) Και το τελευταίο πιάτο είναι η φάσα!
Καλή επιτυχία!
